Diagnostyka jest kluczowym elementem leczenia stomatologicznego. Pozwala ustalić przyczynę problemu i zaplanować najodpowiedniejszy przebieg terapii. Oprócz oględzin jamy ustnej w ramach diagnostyki stomatologicznej coraz częściej przeprowadza się różnego rodzaju badania radiologiczne, a jednym z nich jest tomografia zębów. Na czym ona polega i kiedy stomatolog może zlecić jej wykonanie?

Czym jest tomografia zębów?

Tomografia zębów to badanie, które polega na wygenerowaniu trójwymiarowego obrazu pokazującego kolejne warstwy jamy ustnej. Pozwala na sprawdzenie każdej badanej płaszczyzny, umożliwiając uzyskanie szczegółowego obrazu obiektu. W stomatologii wykorzystuje się tomografię CBCT (od ang. cone beam computed tomography), czyli stożkową. Użycie wiązki stożkowej pozwala uzyskać precyzyjny obraz uzębienia i szczęki już podczas jednego obrotu aparatury. Dzięki temu badanie trwa znacznie krócej niż tradycyjna tomografia komputerowa. Pacjent nie musi długo pozostawać w bezruchu, a dawka promieniowania rentgenowskiego ograniczona jest do minimum.

Wskazania do wykonania tomografii zębów

Stomatolog może zlecić wykonanie tomografii zębów w wielu sytuacjach. Sprawdza się ona w diagnozie nieprawidłowości w obszarze pracy stawu skroniowo-żuchwowego oraz wykrywaniu guzów szczęki. Tomografia zębów jest wykorzystywana na dużą skalę podczas planowania leczenia implantologicznego. W tym celu stosuje ją między innymi przychodnia stomatologiczna ARTDENT w Brzesku. Pomaga ona zaplanować najlepsze położenie, rozmiar i kształt implantu oraz umożliwia ocenę struktury kości, w której będzie on osadzony. Dzięki temu zabieg implantacji przebiega sprawniej i jest obarczony mniejszym ryzykiem powikłań.

Tomografia zębów jest coraz częściej stosowana w trakcie leczenia kanałowego. Uwidacznia przebieg kanałów zębowych, w tym niewidocznych na dwuwymiarowych zdjęciach RTG, a także złamania i pęknięcia zębów. Ponadto tomografia zębów jest stosowana w innych dziedzinach stomatologii: periodontologii, ortodoncji czy chirurgii szczękowej. Pozwala zlokalizować ubytki w przestrzeniach zębowych, zęby zatrzymane i zawiązki zębów oraz zaplanować przebieg operacji. Wykonuje się ją także jako uzupełnienie RTG, pantomogramu czy cefalometrii, jeśli nie dają one jednoznacznych wyników.