Popularny liść bobkowy to remedium na wiele dolegliwości. Liść laurowy (Laurus nobilis) pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego i ceniony jest za charakterystyczny aromat oraz działanie pobudzające trawienie. Bogate jest w olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki, lignany, alkaloidy izochinolinowe, żywice, pektyny, goryczki, a także witaminy A, B2, B3, B5, B6, C oraz kwas foliowy. Zawiera także cenne minerały: wapń, żelazo, mangan, potas, selen, miedź, cynk i magnez. Liście laurowe stosuje się leczniczo najczęściej w postaci naparu lub wywaru, który działa napotnie, detoksykująco, moczopędnie, wspiera trawienie i pracę wątroby, a także pomaga obniżać poziom cukru we krwi. Kuracja z wykorzystaniem naparu może być stosowana w przypadku wielu dolegliwości, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, m.in. w niestrawności, bólach żołądka, zapaleniu stawów, zwyrodnieniu stawów i kości, reumatyzmie, zatruciach, przeziębieniu, zapaleniu oskrzeli, chrypce, suchym kaszlu, infekcjach dziąseł, łupieżu, łuszczycy, grzybicy, trądziku oraz cukrzycy.

Czym jest wawrzyn szlachetny?

Wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) to roślina występująca rodzimie głównie w północnej części Afryki, Europie Południowej i Azji Zachodniej, obecnie rozprzestrzeniona również w wielu innych regionach. Surowcem zielarskim wykorzystywanym w lecznictwie są liście (Folia Lauri) i owoce (Fructus Lauri). Zawierają one wiele substancji biologicznie aktywnych, takich jak flawonoidy, witaminy A, C, kwas foliowy, związki żywicowe, azotowe, pektyny oraz sole mineralne (potas, magnez, wapń, żelazo). Dodatkowo występują w nich olejki eteryczne z cyneolu, geraniolu, terpenów, gorczyc i garbników. Dzięki tym składnikom wawrzyn szlachetny wykazuje m.in. właściwości oczyszczające, detoksykujące, napotne, moczopędne, hipotensyjne, hipoglikemiczne, przeciwbiegunkowe, wspomagające trawienie, wspierające pracę wątroby, zwiększające wydalanie kwasu moczowego, żółciopędne, wykrztuśne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne (w tym przeciw MRSA) oraz przeciwgrzybicze.

Właściwości wawrzynu szlachetnego czynią z niego cenny surowiec leczniczy, wykorzystywany od wieków w medycynie ludowej. Liść laurowy znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.

Właściwości lecznicze liści laurowych

Liście laurowe od wieków wykorzystywane są w medycynie ludowej do leczenia wielu schorzeń. Wywar z liści laurowych stosuje się jako środek detoksykujący, napotny, obniżający poziom cukru we krwi, moczopędny, wspomagający trawienie i pracę wątroby. Badania naukowe potwierdziły, że liście laurowe wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgrzybicze, co ułatwia leczenie zaburzeń pracy układu krwionośnego, chorób skórnych, przeziębień i schorzeń reumatycznych.

Zawarte w nich substancje czynne, takie jak olejki eteryczne, garbniki, flawonoidy i związki gorczycowe, odpowiadają za wyjątkowe właściwości lecznicze liści laurowych. Mogą one być wykorzystywane zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, wykazując działanie m.in. przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwutleniające i przeciwzapalne.

Zastosowanie liści laurowych

Liście laurowe znajdują szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Wywar z liści laurowych może być stosowany zewnętrznie do przemywania ran oraz łagodzenia problemów skórnych, takich jak trądzik, łupież czy egzema. Okłady z gotowanych liści łagodzą objawy kaszlu i zapalenia oskrzeli. Napar z liści laurowych pije się w celu oczyszczania organizmu z toksyn, jako środek moczopędny i wspomagający trawienie, przy problemach z wątrobą, w leczeniu bólów stawów i reumatycznych.

Wykazano, że liść laurowy obniża także poziom cukru we krwi u osób chorych na cukrzycę typu II, a także redukuje poziom złego cholesterolu i trójglicerydów. Stosowany jest również zewnętrznie do pielęgnacji włosów – poprawia ich kondycję, wzmacnia cebulki, zmniejsza wypadanie i stymuluje porost. Ponadto liście laurowe mają działanie przeciwbólowe, łagodzące m.in. migreny, oraz przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.

Preparaty z liści laurowych

Liście mogą być stosowane w formie samodzielnie przygotowywanych naparów lub wywarów. Przygotowanie naparu polega na zalaniu 5 g pokruszonych liści szklanką wrzątku i odstawieniu na około 30 minut. Wywar natomiast wymaga ugotowania 5 g rozdrobnionych liści w 300 ml zimnej wody, a następnie odstawienia na 5 godzin.

Poza tradycyjnymi naparami i wywarami, liście laurowe występują również w postaci kropli, olejków eterycznych oraz kapsułek. Dostępne są również kosmetyki zawierające ekstrakt z liści laurowych, przeznaczone do pielęgnacji skóry i włosów. Dla osób, które nie preferują ziołowych naparów, polecany jest suplement diety Laurosept Q73, zawierający olejek z liści laurowych wzbogacony olejkiem z kurkumy.

Niezależnie od formy stosowania, liście laurowe wykazują szerokie spektrum właściwości leczniczych, od działania przeciwzapalnego i przeciwbakteryjnego, po wspomaganie pracy układu pokarmowego i wątroby. Dlatego też preparaty z liści laurowych mogą być wykorzystywane w leczeniu wielu schorzeń, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.

Wniosek

Liście laurowe to cenny surowiec leczniczy, który od wieków znajduje zastosowanie w medycynie naturalnej. Bogactwo substancji czynnych zawartych w liściach wawrzynu szlachetnego, takich jak olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki czy związki mineralne, nadaje im szerokie spektrum właściwości terapeutycznych. Liście laurowe wykazują działanie m.in. przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, moczopędne, wspomagające trawienie i pracę wątroby.

Mogą być wykorzystywane zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie poprzez moczenie nóg jak opisuje to portal blonie24.pl, znajdując zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń, od dolegliwości układu pokarmowego, przez problemy skórne, aż po choroby reumatyczne. Dostępne są w formie tradycyjnych naparów i wywarów, a także w postaci suplementów diety, kosmetyków czy olejków eterycznych.

Dzięki swojemu bogactwu właściwości leczniczych, liście laurowe stanowią cenne uzupełnienie terapii konwencjonalnej i powinny znaleźć szersze zastosowanie w ochronie zdrowia.