Łojotokowe zapalenie skóry to jedna z najczęstszych chorób dermatologicznych. Może dotknąć każdego – chorują zarówno dzieci jak i dorośli, bez względu na płeć. Nadal nie wiadomo jak wyleczyć łojotokowe zapalenie skóry, a tendencja choroby do nawracania znacząco utrudnia codzienne funkcjonowanie. Schorzenie nie stanowi jednak poważnego zagrożenia dla życia i zdrowia . Istnieje wiele metod łagodzenia objawów i wydłużania okresów remisji, co pozwala na znaczną poprawę komfortu życia.

Czym jest i jak objawia się łojotokowe zapalenie skóry?

Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą skóry z tendencją do nawracania. Najwięcej przypadków notuje się u dzieci do 3. miesiąca życia oraz u osób dorosłych powyżej 30. roku życia. Choroba częściej dotyka mężczyzn. Do miejsc najczęściej dotkniętych należą:

• skóra głowy,
• skóra twarzy,
• broda,
• skóra za uszami.

Zdarza się, że łojotokowe zapalenie skóry występuje także poza głową, głównie w lokalizacjach narażonych na nadmierną produkcję łoju:

• na klatce piersiowej,
• pod pachami,
• na pachwinach,
• pomiędzy fałdami skóry,
• w okolicach intymnych.

Łojotokowe zapalenie skóry – objawy

Podstawowym objawem są łuszczące się, zaczerwienione i swędzące plamy na skórze. W przypadku skóry głowy często pojawia się charakterystyczny łupież, a przebieg choroby może powodować wypadanie włosów. Osobom chorym może towarzyszyć złe samopoczucie i gorszy nastrój.

Łojotokowe zapalenie skóry często, ze względu na podobieństwo zmian, mylone jest z chorobami takimi jak atopowe zapalenie skóry lub łuszczyca.

Łojotokowe zapalenie skóry – przyczyny

Niestety, pierwotne przyczyny występowania łojotokowego zapalenia skóry nie są do końca znane. Jednakże, duża liczba badań klinicznych przyczyniła się do ustalenia mechanizmu działania choroby. Wiadomym jest, że łojotokowe zapalenie skóry nie jest chorobą zaraźliwą. Powstanie stanu zapalnego wynika z nadmiernej pracy gruczołów łojowych skóry, a także nieprawidłowej pracy układu immunologicznego. W efekcie w narażonych miejscach tworzą się dobre warunki dla infekcji grzybem drożdżakiem Malassezia Furfur.

Czynniki ryzyka

Wyniki badań klinicznych określiły szereg czynników, które klasyfikują daną osobę w grupie ryzyka. Na występowanie tej dermatozy wpływ mają zarówno czynniki genetyczne, środowiskowe jak i stan układu odpornościowego człowieka. Łojotokowe zapalenie skóry nie jest chorobą zaraźliwą. Najczęściej chorują osoby:

•  zaburzeniami hormonalnymi – zwiększona produkcja hormonów płciowych może wpływać na wydzielanie łoju,
• z zaburzeniami układu odpornościowego – choroby autoimmunologiczne, zakażenie HIV, osoby po przeszczepach,
• obciążone genetycznie – osoby spokrewnione z osobą chorą,
• czynniki zewnętrzne – stres, zmęczenie, niedobór snu, zmiany temperatury otoczenia.

Warto zaznaczyć, że choroba może wystąpić niezależnie od poziomu higieny osobistej. Poznaj inne metody na łojotokowe zapalenie skóry głowy: https://www.trojmiasto.pl/wiadomosci/Szampon-na-lojotokowe-zapalenie-skory-Jaki-szampon-na-lojotok-wybrac-n177347.html

Łojotokowe zapalenie skóry – leczenie i zapobieganie

Niestety, nie da się całkowicie zapobiec wystąpieniu ŁZS, ale odpowiednia profilaktyka potrafi znacznie wydłużyć okresy remisji i zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby. Bardzo istotna są:

• higiena skóry – należy regularnie myć skórę, łagodnymi kosmetykami, zwłaszcza w miejscach szczególnie potliwych. Pomocne również będzie
• unikanie stresu, na tyle na ile to możliwe.
• ograniczona ekspozycja na słońce,
• zadbanie o prawidłową dietę – unikanie cukru, alkoholu, ostrych potraw, a także nadmiernej ilości kawy.

Przy profilaktyce choroby jaką jest łojotokowe zapalenie skóry, domowe sposoby często mogą wspomóc terapię – stosuje się m.in. okłady z ziół. Nie są one w stanie jednak całkowicie zastąpić produktów medycznych.

Z uwagi na przewlekłość choroby, jaką jest łojotokowe zapalenie skóry, leczenie opiera się na łagodzeniu objawów. Leki dobierane przez dermatologa mają za zadanie złagodzić objawy, a w dalszej perspektywie doprowadzić do remisji choroby.

Najczęściej występującą odmianą jest łojotokowe zapalenie skóry głowy – leczenie możliwe jest przy pomocy szamponów przeciwłupieżowych oraz przeciwgrzybiczych bez recepty. W okresie zaostrzenia przebiegu choroby lekarz może przepisać szampon na łojotokowe zapalenie skóry na receptę.

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy oraz pozostałych obszarów może być leczone przy pomocy kombinacji leków przeciwzapalnych – glikokortykosteroidów z lekami przeciwgrzybiczymi, najczęściej pod postacią maści lub środków doustnych.

Zestaw SEBORH na łojotokowe zapalenie skóry głowy

Dla osób zmagających się z zaostrzeniem choroby, a także tych chcących wydłużyć trwający okres remisji, dobrym rozwiązaniem będą kosmetyki na łojotokowe zapalenie skóry. Zestaw komplementarnych, uzupełniających się nawzajem produktów SEBORH do codziennego stosowania, które przynoszą ulgę i ukojenie. Wyjątkowa receptura powstała w wyniku konsultacji z lekarzami dermatologami i zawiera jedynie skuteczne, naturalne składniki. Regularne stosowanie kosmetyków łagodzi objawy, wzmacnia cebulki włosów zapobiegając ich wypadaniu, a także przywraca skórze równowagę hydrolipidową zaburzoną w wyniku przebiegu choroby. Zestaw SEBORH jest dostępny bez recepty i może stanowić uzupełnienie terapii zalecanej przez lekarza dermatologa.

Podsumowanie

Łojotokowe zapalenie skóry to niezaraźliwa choroba przewlekła, szczególnie kłopotliwa ze względu na naturę objawów. Dolegliwości z nią związane mogą powodować nie tylko dyskomfort fizyczny, ale także psychiczny. Najczęściej występujące objawy to zaczerwienienie i swędzenie skóry, często w widocznych miejscach. Wystąpieniu choroby nie można zapobiec. Łojotokowe zapalenie skóry można kontrolować stosując kombinację leków i kosmetyków – przykładowo zestawu SEBORH. Odpowiednia terapia pozwala złagodzić zaostrzone objawy, a następnie wydłużyć okres remisji.